дрыль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Інструмент для свідравання дзірак у метале, дрэве і пад.

Электрычны д.

|| прым. дры́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

све́рдзел, -дла, мн. -длы, -длаў, м.

Інструмент для свідравання круглых адтулін у дрэве, метале і пад.

|| прым. све́рдлавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

woodblock [ˈwʊdblɒk] n.

1. кало́да

2. гравю́ра на дрэ́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

залы́сіць, -ы́шу, -ы́сіш, -ы́сіць; -ы́шаны; зак., што.

Счасаць кару ў якім-н. месцы на дрэве; зрабіць залысіну (у 2 знач.).

З. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гніў, -гніла́, -ло́; зак.

Згніўшы, адваліцца, адпасці.

Сукі на дрэве адгнілі.

|| незак. адгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

борць, -і, мн. -і, -ей, ж. (уст.).

Вулей у выглядзе выдзеўбанай калоды або дупло ў дрэве, дзе жывуць пчолы.

|| прым. бо́рцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

борць, ‑і, ж.

Уст. Вулей у выглядзе выдзеўбанай калоды або дупло ў дрэве, дзе жывуць пчолы. Зусім нечакана ў глухім лесе можна ўбачыць пчаліную калоду — борць, устаноўленую на высокім дрэве каля паляны. Самусенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыль, ‑я, м.

Інструмент для пракручвання дзірак у метале, дрэве і інш.

[Гал. dril.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рыць mißeln vt (па камені); schniden* vt (па дрэве, метале); schntzen vt (па дрэве)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фрэзеро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы прадметаў, матэрыялаў фрэзай.

Ф. іголак.

Ф. па дрэве.

|| ж. фрэзеро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. фрэзеро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)