ніста́гм, ‑у, м.

Спец. Адвольныя рухі вачэй, якія часта паўтараюцца (дрыжанне вачэй).

[Ад грэч. nystagmos — дрымота.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздры́г, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздрыгануць, уздрыгнуць і уздрыгануцца, уздрыгнуцца; дрыжанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрожа́ние дрыжа́нне, -ння ср.; (трепетание) трымце́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drżenie

н. дрыжанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zittern

n -s

1) дрыжа́нне

mit ~ und Zágen — ca стра́хамі і трапята́ннем

2) дрыжа́нне, вібры́раванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vibratión

[v-]

f -, -en вібра́цыя, дрыжа́нне, хіста́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вібра́цыя, ‑і, ж.

1. Рытмічнае хістанне пругкага цела; дрыжанне. Вібрацыя машын.

2. Ваганне вышыні тону якога‑н. гуку (голасу, струны). Голас багаты вібрацыямі.

[Лац. vibratio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quake​1 [kweɪk] n.

1. дрыжа́нне; трымце́нне; трапята́нне; уздры́г

2. infml землетрасе́нне, землятру́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quaver​1 [ˈkweɪvə] n.

1. дрыжа́нне го́ласу

2. трэль

3. BrE, mus. во́сьмая но́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрожь ж. дры́жыкі, -каў ед. нет; дрыжа́нне, -ння ср., дрыго́тка, -кі ж.;

дрожь в го́лосе дрыжа́нне ў го́ласе;

◊

в дрожь броса́ет, дрожь берёт, пронима́ет дры́жыкі бяру́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)