або́рка

‘друкарскі набор; матэрыя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. або́рка або́ркі
Р. або́ркі або́рак
Д. або́рцы або́ркам
В. або́рку або́ркі
Т. або́ркай
або́ркаю		 або́ркамі
М. або́рцы або́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

набор,

друкарскі працэс.

т. 11, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

курсі́ў, -сіву, м.

Друкарскі нахілены ўправа шрыфт, падобны да рукапіснага почырку.

Выдзеліць цытату курсівам.

|| прым. курсі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брашуро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Друкарскі рабочы, які сшывае лісты ў брашуру.

|| ж. брашуро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

петы́т, -у, М -ты́це, м.

Дробны друкарскі шрыфт з вышынёй літар каля 3 мм (кегль роўны 8 пунктам).

|| прым. петы́тны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мантажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які манціруе друкарскі набор, стэрэатыпы, клішэ.

|| ж. мантажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

typographic(al) [ˌtaɪpəˈgræfɪk(l)] adj. тыпагра́фскі; друка́рскі;

a typographic error памы́лка дру́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брашуро́ўшчык, ‑а, м.

Друкарскі рабочы, які займаецца брашуроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярста́льшчык, ‑а, м.

Друкарскі рабочы, які займаецца вёрсткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

printing press

друка́рскі варшта́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)