дру́за ж., мин., см. друз 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ще́бень шчэ́бень, -бню м., друз, род. дру́зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rubble

[ˈrʌbəl]

n.

друз -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Дру́зачка ’трэска, кавалачак’. Гл. друз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дру́за, ‑ы, ж.

Група крышталяў, якія зрасліся ў аснове.

[Ням. Druse — шчотка.]

друза́, ‑ы, ж.

Абл. Друз. Цагляная друза засталася пасля разбураных сцен. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tłuczeń

м. друз, шчэбень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schótter

m -s, - шчэ́бень, друз, жвір

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stéinschlag

m -s шчэ́бень, жвір, друз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Müll

m -(e)s сме́цце, адкі́ды, друз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kies

m -es, -e жвір; шчэ́бень, друз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)