Разм. Змучыцца, спакутавацца (звычайна пра душу, сэрца). Сэрца маці збалела ў трывозе.Новікаў.За вайну, напэўна, дружа мой, Перажыў і ты, збалеў душой.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спля́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.
Разм.
1. Запэцкаць, запляміць. Спляміць абрус.
2.перан. Зганьбаваць, зняславіць. Але нідзе, Нідзе, мой дружа верны, Не спляміў я Наш, гонар баявы.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шмо́ткі, ‑так; адз. шмотка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Разм.зніж. Прадметы адзення, адзежа. [Чалавек:] — Паехалі твае шмоткі, дружа, на дэзінфекцыю.Мехаў.Вось якая наша бабка ўмеліца — са старых падраных шмотак і такую прыгожую посцілку выткала.Каліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́лы
1. lieb; líeblich, nett (прывабны);
2. (пры сяброўскім звароце) lieb, téuer, wert;
мі́лы дру́жа líeber [téurer (уст)] Freund
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
buddy[ˈbʌdi]n.
1.infmlдру́жа, ся́бар
2. ся́бар, партнёр;
The school uses a buddy system to pair newcomers with older students. У школе выкарыстоўваецца сістэма шэфства старэйшых вучняў над навічкамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
знемагчы́, знемагу, зняможаш, зняможа; пр. знямог, знемагла, ‑ло; зак.
Страціць сілы, аслабець, дайсці да знямогі. Стаміўся ты, дружа, знямог І выбіўся з сіл. Ты шмат перамераў дарог Між пустак, магіл.Колас.Было ціха; здавалася, усё знемагло ад дзённай спёкі і, самлеўшы, чакала вечара і дажджу.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паро́жак, ‑жка, м.
Памянш.да парог (у 1, 2 знач.). Марыя ступіла на парожак калідора і пачала абчышчаць мяцёлкай боты.Кулакоўскі.— Мы прывыклі, дружа, — мякка сказаў Турсевіч, — [адкарасквацца] агульнымі выразамі там, дзе наш розум не можа адолець, пераступіць нейкія парожні, якія адгароджваюць ад яго тое, чаго мы не ведаем.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няско́раныінескаро́ны, ‑ая, ‑ае.
Які не скарыўся сіле, уладзе каго‑, чаго‑н. Мы зноў у шчасці будзем жыць — Вайной няскораныя людзі.Астрэйка.Недзе там, за лініяй фронту, ляжаў распластаны ворагам, знявечаны, але няскораны родны горад.Новікаў.Усім раскажу я пра мужнасць Тваёй нескаронай душы, Як ты непахісна, мой дружа, Стаяў на сваім рубяжы.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fellow
[ˈfeloʊ]1.
n.
1) чалаве́к -а, хло́пец хлапца́m.
old fellow — дру́жа, стары́(у зваро́це)
poor fellow — бяда́к; нябо́га, небара́ка
2) ся́бра -ы m., тава́рыш -а m., супо́льнік -а m.
a fellow in misery — тава́рыш у няшча́сьці
3) ся́бра навуко́вага тава́рыства або́ кале́джу
2.
adj.
супо́льны, падо́бны
fellow citizens — суграмадзя́не
fellow workers — супрацо́ўнікі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прыпо́мніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
1. Аднавіць у памяці, успомніць. Прозвішча здалося мне знаёмым, але я ніяк не мог прыпомніць, дзе сустракаў гэтага чалавека.Дадзіёмаў.Адась выняў папяросу, але не закурыў, прыпомніў, што ў вагоне курыць забаронена.Галавач.// Пазнаць каго‑н. — Што ты, дружа? Не пазнаў хіба мяне? Помніш, бегалі па лужах? Ну, прыпомніў?Бялевіч.
2.Разм. Не забыць чаго‑н., каб адпомсціць, пакараць за гэта. — Не памілуе вас пан, прыпомніць кожны дубок, высечаны ў лесе, рагач, што выкапалі вы для сахі, каб калупацца ў полі.Колас.А катам прыпомнілі сёння Агні Трасцянца і Майданэк. Здавалася нам, што патронаў Ці хопіць адпомсціць за раны.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)