Разм. Нанізваючы на нітку, дроцік і пад., злучыць. Знізаць бісер.// Зрабіць знізваннем, нанізваннем. Знізаць каралі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́льца, ‑а, н.
Разм.Памянш.-ласк.да шыла. Камячок зачараваны, Ножкі — дроцік, дзюбка — шыльца... Па свісточку захавана У кожнай пер’інцы і жылцы!Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
filament
[ˈfɪləmənt]
n.
ні́тка, ні́тачка f., дро́цік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
валасо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.
1.гл. волас.
2. Тонкая металічная ніць, спружына, дроцік у якім-н. механізме.
3. Тое, што і варсінка (у 2 знач.; спец.).
◊
На валаску (вісець) (разм.) — знаходзіцца ў вельмі ненадзейным, небяспечным становішчы.
Жыццё хворага на валаску.
На валасок (валаску)ад чаго — вельмі блізка (ад якога-н. няшчасця).
Быць на валасок ад смерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
dart1[dɑ:t]n.
1.дро́цік
2. рыво́к, кідо́к;
She made a dart for the exit. Яна кінулася да выхаду.
3.pl.dartssport дро́цікі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Праты́чка ’дубчык або тое, чым можна пратыкаць’ (Нас., Касп.), проты́чка, прота́чка ’дроцік для прачысткі цыбука ў люльцы’ (ТС). Да пратыкаць (гл. тыкаць). Сюды ж, відаць, і прытычка: О, прадала чумачыха індычку /А купіла для чумака прытычку (барыс., БНТ, Жарт. песні, 252).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БАРЭ́ТЭР
(англ. barretter),
цеплавая прылада для падтрымання пастаянства сілы току ў ланцугу. Складаецца з запоўненага вадародам шклянога балона, унутры якога знаходзіцца метал.дроцік. Цеплавы рэжым барэтэра выбраны так, што пры павольных зменах напружання на канцах дроціка сіла току ў ім у пэўных межах застаецца пастаяннай. Выкарыстоўваецца ў радыёэлектроннай апаратуры.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
валасо́к, ‑ска, м.
1.Памянш.да волас (у 1 знач.); маленькі, кароткі волас.
2. Ніткападобныя варсінкі на скурцы раслін. Каранёвыя валаскі.
3. Тонкая металічная ніць, дроцік у якім‑н. прыборы, механізме. Валаскі [лямпачак] былі распалены як след, да жоўтага колеру, але апарат чамусьці маўчаў.Краўчанка.
•••
Вісець (ліпець) на валаску (на павуцінцы)гл. вісець.
На валасок (валаску) ад смерці — вельмі блізка ад смерці. Не раз выпадала быць на валаску ад смерці.Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spear1[spɪə]n.
1. дзі́да, кап’ё; дро́цік, во́сці, гарпу́н;
catch a fish with a spear злаві́ць ры́бу во́сцямі;
catch a whale with a spear загарпу́ніць кіта́
2.pl.spears стрэ́лкі (раслін);
spears of the snowdrop plants па́расткі, стрэ́лкі падснежнікаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
*Суліца ’кап’ё’ (1228 г., Гандлёвая дамова смаленскага князя Мсціслава Давыдавіча з Рыгай, Готландам і нямецкімі гарадамі), укр. старое су́ла ’піка’, дыял.суло́ ’драўляны чаранок жалезных вілаў; жардзіна вясла’, сули́ця ’дзіда’, рус.сула́ ’клюшка, якую дзеці кідаюць па лёдзе’, старое су́лица ’кідальны дроцік’, ст.-польск.sulica ’кап’ё, дзіда’, чэш.sudlice ’рагаціна’, славен.súlica, серб.-харв.су̏лица, балг. старое су́лица, макед.сулица ’від дзіды’. Прасл.*sudlica ’кароткае кідальнае кап’ё’, звязана з суляць ’соваць, піхаць, кідаць’, соваць, сунуць, гл. (Адзінцоў, Этимология–1976, 106–111). Гл. таксама Фасмер, 3, 801; ЕСУМ, 5, 471; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 348. Параўн. сула́2, гл.