Krtzwunde

f -, -n дра́піна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rtzwunde

f -, -n дра́піна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Клупі́на ’ранка, драпіна’ (Др.-Падб., Гарэц.). Гл. калупаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́са ’лінія, вузкая паласа’, уласцівасць, адметная якасць’, ’аблічча твару’ (ТСБМ; Гарэц.), ры́ска ’рыска’ (Бяльк.), ’паз’ (свісл., Шат.). Праз польск. rys ’рыса’, ’замалёўка’, ’лінія’, rysaдрапіна’, ’шчыліна’ з ням. Riss ’трэшчына’, ’шчыліна’, ’драпіна’, ’дзюра’ (Брукнер, 472).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zadraśnięcie

н. драпіна; парэз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flesh wound

дра́піна f., лёгкая неглыбо́кая ра́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мікратра́ўма

(ад мікра- + траўма)

мед. нязначнае пашкоджанне скуры або слізістай абалонкі (укол, парэз, сіняк, драпіна).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Rtze

f -, -n шчы́ліна, раско́ліна; дра́піна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Strifwunde

f -, -n лёгкае ране́нне, дра́піна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рысо́к ’рубец’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Утворана на базе польск. rys ’лінія’, rysaдрапіна, расколіна, трэшчына’. Сюды ж ры́сы ’насечкі’ (смарг., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)