абза́, -ы́, ж.

Неабрэзаны край дошкі.

Дошка з абзой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стальні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Верхняя дошка стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

а́спідны, -ая, -ае.

1. Які мае дачыненне да аспіду²; зроблены з аспіду.

2. Чорны як аспід.

○

Аспідная дошка — дошка са слаістага мінералу чорнага колеру, на якой пішуць грыфелем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прасава́льны¹, -ая, -ае.

Які прызначаецца, служыць для прасавання.

Прасавальная дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каструбава́ты, -ая, -ае.

Шурпаты, нягладкі.

Каструбаватая дошка.

|| наз. каструбава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

теси́на плотн. до́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

караба́ты, -ая, -ае.

Няроўны, пагнуты, скрыўлены.

Карабатая дошка.

|| наз. караба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апу́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

Дошка ля краю даху, страхі; застрэшніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сукава́ты, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю сукоў.

Сукаватая дошка.

|| наз. сукава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

задзі́рына, -ы, мн. -ы, -рын, ж.

Задранае месца на гладкай паверхні.

Дошка з задзірынамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)