Verbum

ту́пкі, -ая, -ае (разм.).

Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).

Тупкае дно ракі.

падво́йны, -ая, -ае.

Які складаецца з дзвюх аднародных частак, двайны.

Падвойнае дно.

Падвойныя вокны.

затану́ць, -тану́, -то́неш, -то́не; -тані́; зак.

Пайсці на дно вадаёма (аб прадметах).

Карабель затануў.

дні́шча, -а, мн. -ы, дні́шч і -аў, н.

Дно бочкі або пласкадоннага судна.

Д. чоўна.

пука́ты, -ая, -ае.

Тое, што і выпуклы.

Пукатае дно.

П. лоб.

|| наз. пука́тасць, -і, ж.

паро́жысты, -ая, -ае.

Які мае многа парогаў (у 3 знач.).

Парожыстае дно.

|| наз. паро́жыстасць, -і, ж.

уто́ра¹, -ы, мн. -ы, уто́р, ж. (спец.).

Унутраная нарэзка, у якую ўстаўляецца дно ў бочцы, цэбры і пад.

гра́зкі, -ая, -ае.

1. Пакрыты граззю.

Гразкая дарога.

2. Багністы, топкі.

Гразкае дно ў вадаёме.

|| наз. гра́зкасць, -і, ж.

тра́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

1. Лавіць рыбу тралам (у 1 знач.).

2. Даследаваць дно пры дапамозе трала (у 2 знач.).

Т. марское дно.

3. Вылоўліваць і абясшкоджваць падводныя міны.

|| зак. пратра́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены (да 3 знач.).

|| наз. тра́ленне, -я, н.

|| прым. тра́льны, -ая, -ае.