каба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Самец свінні; кныр.

2. Дзікая свіння; дзік, вепр.

|| памянш. каба́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

boar [bɔ:] n. (pl. boar or boars)

1. (дзі́кі) каба́н, дзік

2. кныр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wild boar

дзік -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЕПР,

гл. Дзік.

т. 4, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЯПРУ́К,

гл. Дзік.

т. 4, с. 391

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каба́н

(цюрк. kaban)

1) самец свінні; парсюк;

2) дзік, вепр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адсячы́ся сов., разг. отби́ться;

дзік ~се́кся ад саба́к — ди́кий каба́н отби́лся от соба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вепрь вяпру́к, род. вепрука́ м., вепр, род. ве́пра м.; дзік, род. дзіка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boar

[bɔr]

n.

1) кныр -а́ m.

2) дзік -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Éber

m -s, - заал. дзік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)