дзічы́ны гл. дзік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вепр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самец дзікай свінні; дзік.

|| прым. вяпро́вы, -ая, -ае.

Вяпровая шынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ікла́сты і ікла́ты, -ая, -ае.

З вялікімі ікламі.

І. дзік.

|| наз. ікла́стасць, -і, ж. і ікла́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Самец свінні; кныр.

2. Дзікая свіння; дзік, вепр.

|| памянш. каба́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

boar [bɔ:] n. (pl. boar or boars)

1. (дзі́кі) каба́н, дзік

2. кныр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wild boar

дзік -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Дзікая свіння, гл. Дзік

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

каба́н

(цюрк. kaban)

1) самец свінні; парсюк;

2) дзік, вепр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВЯПРУ́К,

гл. Дзік.

т. 4, с. 391

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕПР,

гл. Дзік.

т. 4, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)