дзіва́члівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дзівакаваты. Раптам некаму прыйшла ў галаву гуллівая, дзівачлівая думка. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dziwaczny

дзівацкі, дзівакаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cranky [ˈkræŋki] adj. BrE, infml

1. дзівакава́ты, эксцэнтры́чны

2. капры́зны, лёгка раздражня́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tetryczny

разм. дзівачны, дзівакаваты; бурклівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crotchety

[ˈkrɑ:tʃəti]

adj.

дзівакава́ты, капры́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verschróben

a дзі́ўны, дзівакава́ты

ein ~er Kerl — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

смешнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху смешны; дзівакаваты. Адзін [хлопец] быў малы, што кідалася ў вочы, і ціхі, нават здаваўся панурым і смешнаватым з-за носа — і савінага трохі, і прастадушна-вялікага. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bzikowaty

прыдуркаваты, дзівачлівы; дзівачны; дзівацкі; дзівакаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

quizzical [ˈkwɪzɪkl] adj.

1. насме́шлівы, жартаўлі́вы;

a quizzical glance насме́шлівы по́зірк;

a quizzical remark жартаўлі́вая заўва́га

2. дзівакава́ты; дзі́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whimsical

[ˈhwɪmzɪkəl]

adj.

1) капры́зны; перабо́рлівы

2) дзівакава́ты, эксцэнтры́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)