адча́йны, -ая, -ае.

1. Поўны адчаю; надзвычай цяжкі, роспачны, безвыходны.

А. крык.

Адчайнае становішча.

2. Рашучы, адважны, рызыкоўны, дзёрзкі.

А. чалавек.

|| наз. адча́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zuchwaly

zuchwal|y

дзёрзкі; нахабны;

~y plan — дзёрзкі план;

~а odpowiedź — дзёрзкі адказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gutsy [ˈgʌtsi] adj. infml сме́лы; дзёрзкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pert [pɜ:t] adj. дзёрзкі, наха́бны, развя́зны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

impertynencki

дзёрзкі; грубіянскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cocky [ˈkɒki] adj. infml дзёрзкі, самаўпэ́ўнены, наха́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pyskaty

разм. дзёрзкі; грубіянскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gburliwy

грубы; дзёрзкі; няветлы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cheeky [ˈtʃi:ki] adj. infml развя́зны; бесцырымо́нны; дзёрзкі; наха́бны; ха́мскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грубія́н, ‑а, м.

Чалавек грубы і дзёрзкі ў адносінах да другіх. У думках зазначыў сам сабе, што я сказаў нядобра: не трэба быць такім грубіянам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)