вознагражда́ть несов. узнагаро́джваць; (платить) плаці́ць; (благодарить) дзя́каваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́чыць

‘дзякаваць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзя́чу дзя́чым
2-я ас. дзя́чыш дзя́чыце
3-я ас. дзя́чыць дзя́чаць
Прошлы час
м. дзя́чыў дзя́чылі
ж. дзя́чыла
н. дзя́чыла
Загадны лад
2-я ас. дзя́ч дзя́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзя́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адудзя́чваць

‘дзякаваць, плаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адудзя́чваю адудзя́чваем
2-я ас. адудзя́чваеш адудзя́чваеце
3-я ас. адудзя́чвае адудзя́чваюць
Прошлы час
м. адудзя́чваў адудзя́чвалі
ж. адудзя́чвала
н. адудзя́чвала
Загадны лад
2-я ас. адудзя́чвай адудзя́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адудзя́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

благода́рствовать несов., уст. дзя́каваць (каму, чаму);

благода́рствуйте дзя́кую, мн. дзя́куем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thank one’s (lucky) stars

дзя́каваць лёсу за ўда́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́сватаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Паспяхова закончыць сватанне. [Матушка:] — Такую высватаю вам жонку, што цэлае жыццё дзякаваць будзеце. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wywdzięczać się

незак. komu дзякаваць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шчы́ра,

Прысл. да шчыры.

•••

Шчыра дзякаваць — выказваць сардэчную ўдзячнасць каму‑н. за што‑н.

Шчыра кажучы (у знач. пабочн.) — гаварыць адкрыта, гаварыць праўду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Атудзе́нчыць ’аддзякаваць’ (Касп.). З польск. дыял. odwdzięczyć ’тс’, часткова перааформленага фанетычна ў пачатку слова. Параўн. дзенчыць, дзякаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

thank [θæŋk] v. дзя́каваць

♦

Thank you! Дзя́кую вам!;

Thank you very much! Вялікі вам дзякуй!;

thank God/goodness/hea ven(s)! дзя́куй Бо́гу!;

thank one’s lucky stars павіншава́ць сябе́ з по́спехам;

thank one’s luck for smth. дзя́каваць лёсу за што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)