Ópa

m -s, -s дзяду́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

staruszek

м. стары; дзядок; дзядуля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

де́душка в разн. знач. дзед, род. дзе́да м., дзяду́ля, -лі м., дзяду́ня, -ні м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grandfather

[ˈgrænd,fɑ:ðər]

n.

дзед -а m., дзяду́ля -і m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gróßvater

m -s, -väter дзед, дзяду́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

granddad

[ˈgrændæd]

n, pl. -dies, informal

дзед, дзяду́ля -і m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grandparents

[ˈgrænd,perənts]

n., pl.

дзед і ба́бка, дзяду́ля й бабу́ля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gróßpapa

m -s, -s разм. дзед, дзяду́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гросфа́тэр

(ням. Grossvater = дзядуля)

старадаўні нямецкі танец, які суправаджаецца спевамі; быў пашыраны ў 17—19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мальба́, ‑ы, ж.

Вельмі моцная просьба. Васілёк ведаў, што з дзедам заўсёды цікава хадзіць, таму з мальбой у голасе папрасіў: — Дзядуля, вазьміце і мяне з сабой! Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)