Са звонкім голасам. З саду далятала вясёлая гамана — то дзявочая прыпеўка, то выбух смеху, то пераліў звонкага голаса гармоніка.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
virginal[ˈvɜ:dʒɪnl]adj.
1. няві́нны, бязгрэ́шны; цнатлі́вы;
virginal innocenceдзяво́чая няві́ннасць
2. чы́сты, некрану́ты;
a virginal pasture некрану́ты вы́ган
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гарэ́злівасць, ‑і, ж.
Уласцівасць гарэзлівага. У гэтых вачах не было ўжо ранейшай гарэзлівасці, яны пазіралі неяк разгублена, спалохана.Навуменка.[Алімпа] трошачкі выпіла, і ва ўсім пачала праяўляцца ранейшая бесклапотная дзявочая гарэзлівасць.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hymen
I[ˈhaɪmən]
n.
дзяво́чая плява́
II[ˈhaɪmən]
n.
1) шлюб -у m., жані́мства n.
2) вясе́льная пе́сьня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
uroda
ж. краса; прыгажосць;
dziewczęca uroda — дзявочая прыгажосць (краса)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
цно́та, ‑ы, ДМ цноце, ж.
1. Маральная чысціня; строгасць у маральных адносінах. Адчуваю калючую адзіноту І давер дзіцячы, і сталую цноту.Янішчыц./уперан.ужыв.Чуецца тады ў той песні, як шасцяць спелыя каласы і туліць цноту стары бор...Каваль.
2.Дзявочая нявіннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
panieński
дзявочы, дзявоцкі;
nazwisko ~e — дзявочае прозвішча;
wieczór panieński — дзявочнік; дзявочая вечарынка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
virgin2[ˈvɜ:dʒɪn]adj.
1. некрану́ты; чы́сты; першабы́тны;
virgin soil цаліна́;
virginsnow цалі́к, чы́сты некрану́ты снег;
a virgin forest першабы́тны лес;
virgin gold чы́стае зо́лата
2. няві́нная, цнатлі́вая (жанчына);
virgin modestyдзяво́чая сці́пласць
3. самаро́дны (пра металы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
згу́стак, ‑тка, м.
Густая маса, камячок, які ўтварыўся пры загусценні вадкасці. Згустак смятаны. □ Пятрусь Саўчык выцер потным рукавом згусткі крыві і прышпорыў каня.Каваль.//перан.; чаго. Канцэнтрацыя, сканцэнтраванне чаго‑н. Рылееў не пісаў спецыяльна песні, песню стварыў народ, які адабраў самы згустак тэксту ў сорак радкоў з адной думы, названай Рылеевым «Смерць Ермака».«Беларусь».Верш «Мінула пара дзявочая...» — сапраўды выхаплены з жыцця згустак чалавечай радасці, замілаванасці, смутку.Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЛМАСЗАДЭ́ Гамэр Гаджы Ага кызы
(н. 10.3.1915, Баку),
азербайджанская артыстка балета, балетмайстар. Нар.арт.СССР (1959). Пачала выступаць у 1930, была першай азерб. балерынай. Скончыла Ленінградскае харэагр. вучылішча (1936). Салістка, з 1953 гал. балетмайстар Азерб. т-ра оперы і балета. Сярод партый: Гюльянак («Дзявочая вежа» А.Бадалбейлі), Гюльшэн («Гюльшэн» С.Гаджыбекава, Дзярж. прэмія СССР 1952), Айша («Сем прыгажунь» К.Караева). Паст.: «Гюльшэн» (1950), «Чырвоная кветка» Р.Гліэра (1954), «Шур» Ф.Амірава (1968) і інш.