эфекты́ўны, -ая, -ае.

Які дае эфект (у 2 знач.); дзейсны, выніковы.

Э. спосаб гаспадарання.

|| наз. эфекты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

efficacious [ˌefɪˈkeɪʃəs] adj. fml дзе́йсны, эфекты́ўны;

an efficacious remedy дзе́йсны сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чы́нны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Дзейсны, актыўны.

Браць ч. ўдзел у грамадскім жыцці.

2. Важны, салідны.

Ч. выгляд.

|| наз. чы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

effective [ɪˈfektɪv] adj.

1. дзе́йсны, эфекты́ўны

2. факты́чны, рэа́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

efficient [ɪˈfɪʃnt] adj.

1. уме́лы, здо́льны; талко́вы

2. эфекты́ўны, дзе́йсны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skuteczny

паспяховы, удалы; эфектыўны, дзейсны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аператы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Здольны хутка і правільна выконваць практычныя задачы; дзейсны. — Абавязак кур’ера быць аператыўным, загады выконваць бездакорна. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Прабе́га, пробега ’смелая, дзейсная жанчына’, прабеглы ’дзейсны, пранырлівы, рызыкоўны’ (ТС). Адваротныя ўтварэнні ад прабегчы; у семантычным плане параўн. прайдзісвет, прайдоха < прайсці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wérbewirksam

a дзе́йсны як рэкла́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wírksam

a дзе́йны, дзе́йсны, эфектыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)