даўганогі, цыбаты, падгалісты; даўгалыгі (разм.); дзыбаты (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

начо́с, ‑у, м.

1. Спец. Доўгі ворс на тканінах і трыкатажных вырабах.

2. Разм. Валасы ў прычосцы, начасаныя на лоб, вушы, скроні. Ад ранейшага гарнітура астаўся адзін капялюш; як заўжды ссунуты на патыліцу, ён адкрываў шышкаваты лоб пад кароткім начосам чорнага густога чуба. Карамазаў. // Прычоска ў выглядзе пышна ўзбітых валасоў. Даўгалыгі юнак цягне ў ваду сваю сяброўку ў зграбным сінім купальніку, дзяўчына прытворна ўпіраецца, пры гэтым не забывае ўсё ж схаваць пад гумавай шапачкай дарагі пышны начос. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lang

a

1) до́ўгі

zwei Mter ~ — два ме́тры даўжынёй

2) до́ўгі, праця́глы

auf ~e Zeit — надо́ўга

◊ etw. auf die ~e Bank scheben*разм. адклада́ць што-н. на немаве́дама калі́

~e Fnger mchen [hben] — разм. кра́сці, быць зло́дзеем

~e Zähne mchen — разм. быць перабо́рлівым

ine ~e Ltte — разм. даўгалы́гі, цыба́ты; бамбі́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)