tile

[taɪl]

1.

n.

1) дахо́ўка f.

2) плі́тка, ка́фля f.

2.

v.t.

пакрыва́ць плі́ткамі; крыць дахо́ўкаю

3.

adj.

кафля́ны

a tile floor — кафля́ная падло́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

красне́ть несов., прям., перен. чырване́ць;

про́волока красне́ет от нака́ла дрот чырване́е ад напа́лу;

черепи́чная кры́ша красне́ет среди́ дере́вьев дахо́ўка чырване́е сяро́д дрэў;

красне́ть за кого́-л. чырване́ць за каго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)