літара́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Дакладна адпавядаючы якому‑н. тэксту, размове і пад.; даслоўны. Літаральны запіс.

2. Дакладны; прамы, не пераносны. Літаральны сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэкстуа́льны

(ад тэкст)

які дакладна, літаральна перадае тэкст, даслоўны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

подстро́чник м. падрадко́вы (літара́льны, дасло́ўны) перакла́д, падрадко́вік, -ка м.; см. подстро́чный​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wórtlaut

m -(e)s (дасло́ўны) тэкст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тэкстуа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і тэкставы (у 1 знач.). Тэкстуальная блізкасць варыянтаў рамана.

2. Які дакладна, літаральна перадае тэкст чаго‑н.; даслоўны. Пазней П. В. Уладзіміраў доказаў тэкстуальнае супадзенне Астрожскай бібліі з бібліяй Скарыны. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niewolniczy

нявольніцкі, рабскі;

przekład niewolniczy — даслоўны (літаральны) пераклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verbal

[ˈvɜ:rbəl]

adj.

1) вы́казаны сло́вамі, сло́ўны

A description is a verbal picture — Апіса́ньне — гэ́та сло́ўны во́браз

2) ву́сны

a verbal message — ву́снае паведамле́ньне

3) дасло́ўны

a verbal translation — дасло́ўны перакла́д

4) дзеясло́ўны

verbal endings — дзеясло́ўныя канча́ткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

літара́льны​1

(польск. literalny, ад лац. litteralis)

1) дакладны, даслоўны (напр. л. пераклад);

2) прамы, не пераносны (напр. л. сэнс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

literalny

1. літаральны; даслоўны;

przekład literalny — літаральны пераклад; падрадкоўнік;

2. літарны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Абія́к, абіякі ’абутак на драўлянай падэшве’ (Сцяшк., Жд.), відаць, да а‑бій‑ак, гл. біць. Параўн., аднак, Чэкман, Baltistica, VIII (2), 1972, 151–152, які бачыць тут кальку з літ. apmuštìniai, apmuštìnes ’клумпы, драўляны абутак, абабіты скурай’. Даслоўны пераклад літоўскага слова ’абабітыя’. Гэта версія, відаць, больш верагодная. У яе карысць сведчыць лінгвагеаграфія. Польскі адпаведнік obijaki, obijańce толькі на Аўгустоўшчыне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)