Тачыльшчык дамавы (жук) 4/424—425 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вусач шэры дамавы (жук) 4/424—425 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дамка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: дамавы камітэт (грамадская арганізацыя жыхароў).

Пасяджэнне дамкама.

|| прым. дамка́маўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

домо́вый дамавы́;

домова́я кни́га дамава́я кні́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамка́м м. (дамавы́ камітэ́т) домко́м (домово́й комите́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

домко́м (домово́й комите́т) дамка́м, -ма м. (дамавы́ камітэ́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Husgemeinschaft

f -, -en

1) сям’я́

2) дамавы́ камітэ́т; калектыў жыхаро́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blokowy

blokow|y

блокавы; блочны;

komitet ~y — дамавы камітэт;

zabudowa ~a — комплексная забудова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ігрэ́ц ’ігрок’ (Гарэц., Касп., Др.-Падб.), ’музыка’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Інстр. III). Рус. дыял. игре́ц ’нячысты ці злы дух, бес; дамавы’ (шырока ў гаворках), тамб., вяц. ’мянушка грубага, нявыхаванага чалавека’, пенз. ’спявак’, дан., разан. ’параліч’, укр. грець ’апаплексічны ўдар, параліч’, уст. ’музыка, ігрок’, польск. уст. igrzec ’вандроўны артыст, камедыянт’, в.-луж. herc ’музы́ка’, н.-луж. gere ’ігрок’, ’музы́ка’, чэш., славац. herec ’артыст’, славен. igr̀c, igrèc ’ігрок’, ’музыка’, серб.-харв. уст. ìgrac, igarac ’ігрок’, балг. игре́ц ’артыст’. Ц.-слав. игрьць ’акцёр, скамарох’, ст.-рус. игрецъ ’танцор, скамарох’, ’музыка’, ’артыст’, ’спакуснік, д’ябал’, ’ігрок’. Ад *jьgrati (гл. іграць) з дапамогай суф. Nomina agentis ‑ьcь у прасл. Трубачоў, Эт. сл., 8, 212–213; Слаўскі, 1, 446. Параўн. іграч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

komitet, ~u

м. камітэт;

komitet dzielnicowy — раённы камітэт;

komitet wykonawczy — выканаўчы камітэт;

komitet blokowy — дамавы камітэт;

komitet zakładowy — фабрычна-заводскі камітэт;

komitet redakcyjny — рэдакцыйны камітэт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)