кля́скнуць

‘ударыць далонню аб далонь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кля́скну кля́скнем
2-я ас. кля́скнеш кля́скнеце
3-я ас. кля́скне кля́скнуць
Прошлы час
м. кля́скнуў кля́скнулі
ж. кля́скнула
н. кля́скнула
Загадны лад
2-я ас. кля́скні кля́скніце
Дзеепрыслоўе
прош. час кля́скнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

длань высок., уст. дало́нь, -ні ж.; (рука) рука́, -кі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ладо́нь дало́нь, -ні ж.;

◊

как на ладо́ни як на дало́ні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запля́скваць

‘стукаць далонню аб далонь або па чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запля́скваю запля́скваем
2-я ас. запля́скваеш запля́скваеце
3-я ас. запля́сквае запля́скваюць
Прошлы час
м. запля́скваў запля́сквалі
ж. запля́сквала
н. запля́сквала
Загадны лад
2-я ас. запля́сквай запля́сквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запля́скваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Hándfläche

f -, -n дало́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пляск, -у, м. (разм.).

1. Гук, які атрымліваецца пры ўдары чым-н. па вадзе або вады аб што-н.

П. вады.

2. Гук, які атрымліваецца пры ўдары далоні аб далонь або далонню па чым-н.

П. далоней.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hándbreit

a шырынёй з дало́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пля́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. каго і без дап. Ударыць далонню аб далонь або далонню па кім-, чым-н.

П. па твары.

2. што. Кінуць з шумам або ўпасці з шумам (разм.).

П. мокрую анучу аб падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Надалончыць ’залатаць (рукавіцы)’ (Сцяшк. Сл.), рус. надолднить ’залатаць звернуты да далоні бок рукавіцы’, укр. надолбнчити ’тс’, на́долонка ’нашыўка са скуры ці сукна на ўсю далонь, каб не праціраліся рукавіцы’. Да далонь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пяцярня́, ‑і, ж.

Разм. Далонь з пальцамі; кісць. Вышэй ад Галадая ўзяўся рукою Жук, над ёю сашчапіліся вузлаватыя Янушкавы пальцы, потым — далонь Срэбнікава, за ёй шырокая Цярэшкава пяцярня. Быкаў. Бацька нязграбна, неяк усёй пяцярнёй, браў ручку і выводзіў: «Михаилъ Мыцкевичъ». С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)