continuation school

дадатко́вая шко́ла, вячэ́рняя шко́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кантрага́йка, ‑і, ДМ ‑гайцы; Р мн. ‑гаек; ж.

Дадатковая гайка, якая прыкручваецца з асноўнай для засцярогі яе ад самаскручвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spin-off [ˈspɪnɒf] n. дадатко́вая выго́да; дадатко́вая крыні́ца дахо́ду; пабо́чны вы́нік;

an author’s royalties and spin-offs а́ўтарскі ганара́р і дадатко́вы дахо́д (ад экранізацыі яго твораў, інсцэніроўкі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enclosure [ɪnˈkləʊʒə] n.

1. абгаро́джанае ме́сца

2. улажэ́нне (дадатковая рэч у канверце, пакеце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. даплачваць — даплаціць.

2. Дадатковая плата. Атрымаць даплату за звышурочную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцье́ма, ‑ы, ж.

Дадатковая плата, якая выплачваецца з чыстай прыбылі вышэйшым служачым і кіраўнікам банкаўскіх, прамысловых і гандлёвых фірмаў у капіталістычных краінах.

[Фр. tantiéme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсе́ў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсяваць — падсеяць.

2. Другая (дадатковая) культура на полі, засеяным асноўнай культурай. Скасіць зялёны падсеў на сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́нус

(лац. bonus = добры)

камерц. 1) дадатковая ўзнагарода, прэмія;

2) дадатковая скідка, якую робіць прадавец пакупніку ў адпаведнасці з умовамі здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адце́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Разнавіднасць аднаго і таго ж колеру (гуку і пад.).

А. ружовага колеру.

2. перан. Асаблівасць, якая ўяўляе сабою ледзь улоўны пераход ад аднаго да другога.

Розныя адценні ў значэнні слова.

3. перан., чаго. Дадатковая ўласцівасць чаго-н.

Прагучаў папрок з адценнем злосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bocznica

ж. чыг. пабочная (дадатковая) ветка; пад’язны пуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)