прида́точный прыда́ткавы, прыда́тачны;
прида́точное предложе́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прида́точный прыда́ткавы, прыда́тачны;
прида́точное предложе́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзе́йнікавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дзейніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каб¹,
1. мэтавы. Далучае да галоўнага
2. умоўны. Далучае
3. Уводзіць пабочныя і ўстаўныя словазлучэнні і сказы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акалі́чнасны, ‑ая, ‑ае.
Які выконвае ролю акалічнасці (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уступа́льны, ‑ая, ‑ае.
У граматыцы — які выражае ўступку, дапушчэнне, процілеглую ўмову.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
podrzędny
podrzędn|y1. падпарадкаваны, другарадны; другасны;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
второстепе́нный
1. другара́дны; (побочный) пабо́чны;
2. / второстепе́нный член предложе́ния
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
subordinate1
1. падпара́дкаваны, паднача́лены; другара́дны, дру́гасны;
subordinate interests другара́дныя інтарэ́сы
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
béiliegend
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
даку́ль,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)