ДАРУЧЭ́ННЕ,

цывільна-прававое пагадненне, паводле якога адзін бок (давераны) абавязваецца здзейсніць ад імя і за кошт другога боку (даверніка) пэўныя юрыд. дзеянні (набыццё або адчужэнне маёмасці, правядзенне плацяжоў і да т.п.). Давераны абавязаны выканаць Д. асабіста. Ён можа перадаць выкананне Д. інш. асобе толькі ў тым выпадку, калі гэта абумоўлена пагадненнем або калі да гэтага вымушаюць абставіны абароны інтарэсаў даверніка. Давернік абавязаны аплаціць даверанаму ўзнагароджанне, калі гэта прадугледжана законам або дагаворам. Парадак выканання Д., правы і абавязкі яго ўдзельнікаў рэгламентуюцца цывільным заканадаўствам.

Э.І.Кузьмянкова.

т. 6, с. 58

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дару́чаны

1. (абавязаны) beáuftragt;

2. (давераны) zur Betréuung ánvertraut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пове́ренный

1. прич. (проверенный) праве́раны; (сверенный) зве́раны;

2. прич. (доверенный) даве́раны;

3. сущ. (уполномоченный) паве́раны, -нага м.;

пове́ренный в дела́х дипл. паве́раны ў спра́вах;

прися́жный пове́ренный юр., уст. прыся́жны паве́раны;

4. сущ. (наперсник) даве́раны, -нага м.;

пове́ренный тайн даве́раны тайн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

confidential

[,kɑ:nfɪˈdenʃəl]

adj.

1) сакрэ́тны, канфідэнцы́йны

a confidential report — сакрэ́тная справазда́ча

2) пэ́ўны

3) даве́раны, які́ карыста́ецца даве́рам

a confidential secretary — даве́раны сакрата́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaufany

давераны;

zaufany człowiek — a) давераная асоба;

чалавек варты даверу; надзейны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vertráute

sub m, f -n, -n даве́раны, -ная, блі́зкі ся́бар, блі́зкая сябро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bevóllmächtigte

sub m, f -n, -n упаўнава́жаны, -ная; паве́раны, -ная; даве́раны, -ная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суперка́рга

(англ. supercargo, ад лац. super = над + ісп. cargo = пагрузка)

давераны агент кампаніі, што зафрахтавала судна, які наглядае за прыёмам і выдачай грузаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

confident

[ˈkɑ:nfɪdənt]

1.

adj.

1) пэ́ўны, перакана́ны

2) саманадзе́йны

3) зана́дта пэ́ўны, зухва́лы

2.

n.

блі́зкі, даве́раны ся́бра; блі́зкая сябро́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адрэ́зак, ‑зка, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго‑н. [Васіль] адрэзаў з братам некалькі дошак на столь. Паставіў адрэзкі пры сцяне на козлы, каб можна было браць зверху. Мележ.

2. Абмежаваная частка чаго‑н. Адрэзак часу. Адрэзак шляху. □ Застава лейтэнанта Усава ў няроўнай барацьбе.. трымала давераны ёй адрэзак граніцы. Брыль.

3. пераважна мн. (адрэ́зкі, ‑аў). Землі, адрэзаныя ад сялянскіх надзелаў у часе рэформы 1861 г. ў Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)