філантро́п, ‑а, м.

Той, хто займаецца філантропіяй; дабрачынец. — Міхаіл Палікарпавіч — дабрэйшы чалавек, — сказаў [Пілацееў], звяртаючыся да агранома. — Вялікі філантроп і палітык у больш шырокім сэнсе гэтага слова, чым мы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філантро́п

(гр. philanthropos, ад phileo = люблю + anthropos = чалавек)

той, хто займаецца філантропіяй, дабрачынец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

benefactor

[ˈbenɪfæktər]

n.

дабрадзе́й -я m., дабрачы́нец -ца m., патро́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

доброжела́тель добразычлі́вец, -лі́ўца, м., дабрадзе́й, -дзе́я м., дабрачы́нец, -нца м.; (сторонник) прыхі́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дабрачы́нны ’дабрачынны’ (БРС). Укр. доброчи́нний ’тс’. Запазычанне з польск. dobroczynny ’тс’. Таксама запазычаннем з польск. з’яўляюцца бел. дабрачы́ннасць, укр. доброчи́нність (< польск. dobroczynność), бел. дабрачы́нец, укр. доброчи́нець (< польск. dobroczyńca).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

philanthropist

[fɪˈlænӨrəpɪst]

n.

філянтро́п -а, дабрадзе́й -я, дабрачы́нец -ца m.; філянтро́пка f., дабрадзе́йка, дабрачы́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

філантро́п

(гр. philanthropos, ад phileo = люблю + anthropos = чалавек)

той, хто займаецца філантропіяй, дабрачынец.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дабрадзе́й, ‑я, м.

1. Той, хто чыніць дабро, аказвае дапамогу, паслугу каму‑н.; дабрачынец. — Прыходзьце, даражэнькія мае, часцей: вы толькі і засталіся нашымі сябрамі-дабрадзеямі. Гартны. На словах дабрадзей, а на справе ліхадзей. З нар.

2. Разм. Форма сяброўскага звароту да каго‑н., часам з адценнем іроніі, злараднасці. — Памыляешся, дабрадзей, мне пайшоў ужо дваццаць другі год. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)