Гу́та ’гута, завод’. Ст.-бел. гута ’тс’ (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з польск. huta ’тс’ (а гэта са ст.-в.-ням. hutta, с.-ням. hutte). Гл. Слаўскі, 1, 440–441; Кюнэ, Poln., 59; Бернекер, 379–380; Брукнер, 174. Параўн. і рус. гу́та (гл. Фасмер, 1, 479).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гу́та

1. Шклаварня, плавільны ці меднаробчы завод (БРС).

2. Месца, дзе здабывалі попел і паташ (Бых. пав. Рам. 1912, 3).

□ в. Гута Бых., в. Гута Паст., ур. Гута (поле) каля в. Віравая Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

glassworks [ˈglɑ:swɜ:ks] n. шкляны́ заво́д, гу́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стеко́льный шкляны́;

стеко́льный заво́д шкляны́ заво́д, гу́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стеклозаво́д м. шклозаво́д, -да м., гу́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glassworks

[ˈglæswɜ:rks]

n.

гу́та f., шкляны́ заво́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gláshütte

f -, -n шклозаво́д, гу́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Гуд ’шкляны, плавільны завод’ (Яшкін). Параўн. у Даля гу́да ’шкляны завод’. Бясспрэчна, звязана з гу́та. Формы гуд, гу́да, магчыма, з’явіліся як вынік уплыву дзеяслова гудзе́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kúpferhütte

f -, -n меднаплаві́льны заво́д, ме́дная гу́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glasshouse

[ˈglæshaʊs]

n.

1) парні́к -а́ m., цяплі́ца, аранжэрэ́я f.

2) гу́та f., шкляны́ заво́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)