гурма́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да гурман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастрано́м, ‑а, м.

1. Знаток і любіцель смачней ежы; гурман.

2. Гастранамічны магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smakosz

м. гурман; ласун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Féinschmecker

m -s, - ама́тар до́бра пад’е́сці, гурма́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gastronome

[ˈgæstrənoʊm]

n.

гастрано́м -а m., зна́ўца і ама́тар сма́чнае е́жы, гурма́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gourmand

[ˈgʊrmɑ:nd]

n.

1) гурма́н -а m., гурма́нка f.

2) абжо́ра -ы m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lécker

m -s, -

1) разм. ласу́н, ласу́ха, гурма́н

2) падлі́за, падхалі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гастрано́м

(фр. gastronome, ад гр. gaster, -tros = страўнік + nomos = закон)

1) прадуктовы магазін;

2) тое, што і гурман.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

свяшчэннадзе́йства, ‑а, н.

1. Царкоўны абрад, адпраўленне набажэнства.

2. перан. звычайна іран. Выкананне якой‑н. справы з вялікай урачыстасцю і важнасцю. Латуза быў вялікі гурман і любіў не проста паесці, а ператварыць гэты натуральны працэс у свяшчэннадзейства. Рамановіч. У кулуарах рэдакцыі абласной газеты «днём свяшчэннадзейства» называлі дзень выплаты ганарару. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастрано́м м

1. (гурман) Féinschmecker m -s, -;

2. (магазін) Delikatéssenhandlung f -, -en, Féinkosthandlung f, Lébensmittelgeschäft n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)