Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гу́мар, ‑у, м.
1. Здольнасць заўважыць і паказаць у камічнай, дабрадушна-смешнай форме чые‑н. слабасці, недахопы. Чалавек з гумарам. □ Брыгадзір расказвае пра хлопца з яўным замілаваннем, з гэткім харошым задушэўным гумарам.Дадзіёмаў.
2. Мастацкі прыём у творах літаратуры і мастацтва, заснаваны на паказе чаго‑н. у камічнай, дабрадушна-смешнай форме, а таксама літаратурны або мастацкі твор, заснаваны на гэтым прыёме. Аддзел сатыры і гумару ў газеце.
3. Настрой, гумор. Князь насупіўся, што кухар папсаваў яму добры гумар.Гарэцкі.Пан Крулеўскі не мог захаваць свайго добрага гумару.Колас.
[Англ. humour.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згла́дзіцца, ‑дзіцца; зак.
1. Стаць роўным, гладкім, пазбавіўшыся няроўнасцей. Жарнавыя камяні згладзіліся.
2. Знікнуць (пра якія‑н. няроўнасці). [Таня] ўбачыла, як згладзілася ўпартая маршчынка над пераноссем у гэтага чалавека, а позірк яго вачэй ужо не быў такі безуважлівы і цяжкі.Даніленка.
3.перан. Стаць менш прыметным, адчувальным; паступова знікнуць. Скончыўся сход — і ўражанне можа згладзіцца, а ў кнізе — гэта застаецца надоўга.Чорны.Сустрэча і размова з .. дзяком трохі папсавала настаўніку яго добры гумор... Але ўсё гэта хутка згладзілася, сцерлася з памяці, і ён з вялікаю зацікаўленасцю разглядаў двары тутэйшых сялян.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nastrój, ~oju
nastr|ój
м. настрой; гумор;
w wesołym ~oju — у вясёлым настроі;
być w złym ~oju — быць у кепскім настроі; быць не ў гуморы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
настро́й, ‑ю, м.
1. Унутраны, душэўны стан. На кожным твары, у кожнай хаце адчувалася: у людзей узняты перадсвяточны настрой.Васілевіч.Арына адразу заўважыла, што муж не ў гуморы, і, як звычайна ў ў апошні час, пастаралася развеяць яго кепскі настрой.Карпаў.//Разм. Добры гумор. Свайго вясёлага настрою Схаваць не можа наш рыбак.Колас.[Сухадольскі:] Ты ўжо дасягнула свайго — сапсавала мне настрой.Крапіва.
2. Накіраванасць думак, пачуццяў і пад. каго‑н.; настроенасць. Толькі пазней мы даведаліся, што Гурскі прад’явіў некаторыя з нашых работ на педсавеце, абвінавачваючы нас у крамольных настроях.Мядзёлка.Агульны напрамак творчасці маладых паэтаў — правільны. Але бываюць выпадкі, калі ў іх лірыцы пачынаюць гучаць нездаровыя настроі.«Маладосць».
3. Схільнасць, жаданне рабіць што‑н. Вечарам, пасля работы, Рыгор вярнуўся на кватэру. Быў настрой нікуды не выходзіць.Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Stímmung
f -, -en
1) настро́й, гумо́р
(in) gúter [schléchter] ~ sein — быць у гумо́ры, быць у до́брым [ке́пскім] настро́і
~ für [gégen] j-n., etw. máchen — настро́йваць за [су́праць] каго́-н., чаго́-н.
die öffentliche ~ — грама́дская ду́мка
2) настро́йка (музыкальнага інструмента)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mood
I[mu:d]
n.
настро́й -ю m., гумо́р -у m.; жада́ньне n.; ахво́та f.
to be in the mood for something — мець настро́й (жада́ньне, ахво́ту) да чаго́-н.
to be in no mood to laugh — ня мець настро́ю сьмяя́цца
II[mu:d]
n., Gram.
лад -у m.
the indicative (imperative) mood — абве́сны (зага́дны) лад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
расположе́ниеIIср.
1.(симпатия) прыхі́льнасць, -ці ж.;
2.(настроение) жада́нне, -ння ср., настро́й, -ро́ю м., ахво́та, -ты ж.;
у меня́ нет расположе́ния е́хать за́втра у мяне́ няма́ жада́ння (настро́ю, ахво́ты) е́хаць за́ўтра;