ГУБКАВА́ТАЯ ГУ́МА,

гл. Сітаватая гума.

т. 5, с. 517

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сітаватая гума

т. 14, с. 423

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рези́на гу́ма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́мма мед. гу́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рызіна, гл. Гума

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рызі́на, ‑ы, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку; гума.

[Ад лац. resina — смала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

микропо́ристый мікрапо́рысты;

микропо́ристая рези́на мікрапо́рыстая гу́ма (рызі́на).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакры́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакрышак, прызначаны для прыгатавання іх. Пакрышачная гума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВУЛКАНІЗА́Т,

гл. Гума.

т. 4, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скурамі́т, ‑у, М ‑міце, м.

Штучная скура, якая ідзе на падэшвы. Унізе ж шаргатня, Падэшваў колькі: З насечкай гума, скураміт, капрон. Калачынскі.

[Калька з руск. кожемёт ад «имитация кожи».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)