перака́тны в разн. знач. перека́тный; перека́тистый;

~ныя пяскі́ — перека́тные пески́;

п. гул — перека́тный гул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесперапы́нны, -ая, -ае.

Які адбываецца без перапынкаў, пастаянна.

Б. гул матораў.

Дождж ідзе бесперапынна (прысл.).

|| наз. бесперапы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hubbub [ˈhʌbʌb] n. шум, гам, гвалт, гул;

the hubbub of voices гул галасо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hum​1 [hʌm] n. (of) гудзе́нне; гул;

the hum of traffic гул машы́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перека́тный перака́тны; (о громе) перака́тны, раска́цісты;

перека́тный гул перака́тны (раска́цісты) гул;

◊

голь перека́тная гало́та няшча́сная;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паво́лі, прысл.

1. Няспешна, марудна.

Ісці п.

Рабіць п.

2. Асцярожна.

П. ступаць.

3. Паступова, не адразу.

Гул п. сціхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ман, -у, м.

1. Гучная невыразная гаворка некалькіх чалавек.

На вуліцы стаяў г.

2. перан. Шум, гул, гудзенне.

Птушыны г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gemúrre

n -s бурча́нне, гул, го́ман

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

несціха́ны, -ая, -ае.

1. Які не сціхае, не змаўкае доўгі час; які чуваць бесперапынна.

Н. гул.

2. Які не праходзіць, не сунімаецца (пра боль і пад.).

Н. боль.

|| наз. несціха́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pomruk, ~u

м.

1. бурчанне, мармытанне;

2. глухі гул, грукат;

pomruk burzy перан. гул буры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)