Verbum

анлайнавы слоўнік

гу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Geschwírr

n -s гуд, гудзе́нне; свіст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zing [zɪŋ] n.

1. бра́згат, рэ́зкі звон або́ гуд

2. infml інтарэ́с, ціка́васць; узбу́джанасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цу́панне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цупаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Гуд калгасных малатарань прыглушыў мернае цупанне цапоў. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манато́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Аднатонны, аднастайна. З залы чуваць быў гул галасоў, які зліваўся ў нейкі манатонны гуд. Бядуля.

2. перан. Не разнастайны; нудны. Манатонная работа. Манатоннае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hooting

[ˈhu:tɪŋ]

гуд, гул, го́ман -у m.; трубе́ньне n. (кля́ксанаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

whirr

[hwɜ:r]

v.i.

гудзе́ць

гудзе́ньне n., гуд -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

latter-day [ˌlætəˈdeɪ] adj. суча́сны (як параўнанне з кім-н. або чым-н. у мінулым);

a lаtterday Robin Hood суча́сны Ро́бін Гуд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́ман, -ну м., разг.

1. го́вор; разгово́р; (громкий) го́мон, галдёж;

2. перен. шум, го́мон; гуд, гуде́ние ср.; гул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мло́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да млосці. У Ярыгі кружылася галава, але пачуццё звычайнай чалавечай цікаўнасці перамагло млосную слабасць. Лынькоў.

2. перан. Прыкры, цяжкі; моташны. Млосны камарыны гуд. Млосная ноч. □ Стаіць млосная, з густым пахам соснаў і ягад, цішыня. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)