манато́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Аднатонны, аднастайна. З залы чуваць быў гул галасоў, які зліваўся ў нейкі манатонны гуд. Бядуля.
2. перан. Не разнастайны; нудны. Манатонная работа. Манатоннае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)