грэ́шнік, ‑а, м.

Грэшны чалавек. Праведніку — у рай ляжыць дарога, Грэшніку — у пекла: выбірай. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sündig

a грэ́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sündhaft

a грэ́шны, злачы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sinful

[ˈsɪnfəl]

adj.

грэ́шны; распу́сны, немара́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unrighteous

[ʌnˈraɪtʃəs]

adj.

няпра́ведны; грэ́шны; несправядлі́вы; незаслу́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непра́ведный уст.

1. (несправедливый) несправядлі́вы;

2. рел., перен. няпра́ведны; (грешный) грэ́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нечести́вый

1. прил. грэ́шны, пага́ны, бязбо́жны, бязбо́жніцкі;

2. сущ., см. нечести́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́шна,

1. Прысл. да грэшны.

2. у знач. вык., з інф. Разм. Нядобра, недаравальна, недазвольна. Мы яе, такую смелую і адважную, бачым другі раз, і было б грэшна не ўважыць яе просьбу. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impious

[ˈɪmpiəs]

adj.

1) бязбо́жны, бязбо́жніцкі

2) пага́нскі

3) нядо́бры, грэ́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

profán

a

1) све́цкі; рэл. грэ́шны, пага́ны

2) звыча́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)