Hellene [ˈheli:n] n. (старажы́тны) грэк, элі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грек грэк, род. грэ́ка м., мн. грэ́кі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́кі, ‑аў; адз. грэк, ‑а, м.; грачанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грачанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gríeche

m -n, -n грэк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Achaean

[əˈki:ən]

1.

adj.

ахе́йскі

2.

n.

ахе́ец -йца m.(грэк)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Грэ́чка ’грэчка’ (БРС). Параўн. рус. гре́чка, укр. гре́чка ’тс’. Усх.-слав. утварэнне ад *grьkъ ’грэк’. Гл. Шанскі, 1, Г, 169; Фасмер, 1, 457.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Greek

[gri:k]

1.

adj.

грэ́цкі

2.

n.

1) грэк -а m., грача́нка f.

2) грэ́цкая мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пумпуры́на ’лотаць, Caltha palustris L.’ (астрав., ЛА, 1), пум‑ пу́рына ’тс’ (брасл., даўг., астрав., Сл. ПЗБ); вядомая таксама ў т. зв. пальшчызне крэсовай: pumpuryna/rempuryna (Грэк-Пабісова, Марынякова, Współcz., 114, 129). Паводле Грынавяцкене (Сл. ПЗБ), з літ. pumpurynas ’лотаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Grek

м. грэк;

udawać ~a — прыкідвацца прасцячком (дурнем);

nie udawaj ~a! — не прыкідвайся дурнем!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Greek​1 [gri:k] n.

1. грэк; грача́нка;

the Greeks грэ́кі

2. грэ́чаская мо́ва;

Ancient/Modern Greek старажы́тная/суча́сная грэ́чаская мо́ва

♦

it’s (all) Greek to mе infml ≅ гэ́та (ўсё) для мяне́ кіта́йская гра́мата

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)