Verbum

анлайнавы слоўнік

bobber [ˈbɒbə] n.

1. грузі́ла (падвесак на вудачцы)

2. sport бабслеі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ciężarek

м. гіра; грузіла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свінча́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Злітак свінцу, які выкарыстоўваецца ў бітах або як зброя ў кулачнай бойцы.

2. Свінцовае грузіла на рыбалоўнай сетцы.

3. Нагайка з уплеценым куском свінцу на канцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Патапе́ц, потопе́ц, потопо́к ’грузіла’, ’паплавок’ (ТСБМ, Крыв.; паўн.-усх., КЭС; Касп.), патапы́ ’грузіла’ (лід., Сл. ПЗБ). Да тапі́ць — тан́уць (гл.). Ізасема або семантычная калька з літ. grim̃ždas ці gramždíklis ’грузіла’, якія ад gramždìnti ’тапіць, пагружаць’, grimzdė́ti ’загразаць, тануць, тапіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лазок ’грузіла ў рыбалоўных снасцях’ (Крыв.), лазні ’грузіла сеткі з каменьчыкаў’ (Браім, 42), укр. глазки ’алавяныя грузілы ў невадзе’. Да прасл. glazъ ’камень’. Параўн. польск. głaz ’камень, кавалак скалы’, ст.-чэш. hlazec ’від каменя’. Узнікла ў выніку страты пратэтычнага g‑ (Петлева, Этимология–76, с. 53).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пато́ні ’грузіла’ (брасл., Сл. ПЗБ) — назоўнік (мн. л.) ад патонуць ’затапіцца’ (докш., в.-дзв., Сл. ПЗБ). Да тапіць/ тануць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пато́піч ’грузіла’ (віл., Сл. ПЗБ). Да па‑тапіць (па‑тап‑ ляць). Аб суфіксе ‑іч (са значэннем ’прадмет дзеяння’) гл. Сцяцко, Афікс. наз., 45.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lot

n -(e)s, -e

1) грузі́ла, лот

2) перпендыкуля́р

3) прыпо́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

свінча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Злітак свінцу, які выкарыстоўваецца ў бітах, або як зброя ў кулачнай бойцы. Ён [Рагуля] адным ударам выбіў пісталет з рукі, а другім захаванай у руцэ свінчаткай моцна выцяў Галембу ў скронь. Асіпенка.

2. Свінцовае грузіла на рыбалоўнай сетцы.

3. Нагайка з уплеценым куском свінцу на канцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plummet

[ˈplʌmɪt]

а) гі́рка грунтва́гі

б) грузі́ла (вуды́)

2) грунтва́га f.

1) кі́даць, апуска́ць (у ва́дкасьць)

2) ху́тка па́даць (пра прэсты́ж)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)