траглады́т, ‑а, М ‑дыце, м.

1. Першабытны пячорны чалавек.

2. Разм. Грубіян, некультурны чалавек; цемрашал.

[Ад грэч. trōglodytēs — які жыве ў пары або пячоры, першапачаткова ўласнае імя народа, які жыў у Эфіопіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

boor [ˈbʊə] n. dated грубія́н; грубія́нка; хам; ха́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

twerp [twɜ:p] n. infml, dated грубія́н, хам; прахво́ст, прайдзісве́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

або́лтус, ‑а, м.

Разм. лаянк. Дурны чалавек; грубіян; невук. Хлопец трапіў сюды [у музычную школу] з непаразумення. І ўратавацца ад гэтага аболтуса наўрад ці можна лёгкім жартам. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ordynus

м. разм. грубіян

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

impertynent

м. грубіян; нахабнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brutal

м. грубіян; нахабнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

savage​1 [ˈsævɪdʒ] n. dated дзіку́н; дзіку́нка; ва́рвар; грубія́н; грубія́нка; хам; ха́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cad

[kæd]

n.

грубія́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grubianin

м. грубіян; хам, хамуйла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)