гне́ўны, -ая, -ае.

1. Ахоплены гневам.

Г. адміністратар.

2. Злосны, грозны.

Г. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прегро́зный разг. ве́льмі гро́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

forbidding [fəˈbɪdɪŋ] adj. суро́вы, гро́зны; непрыве́тлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гро́зный г. Гро́зны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Grozny

[ˈgroʊzni]

г. Гро́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пану́рысты, ‑ая, ‑ае.

Хмурны, непрыветлівы, нелюдзімы (пра чалавека). Хадзіў.. [Андрэй Андрэевіч] грозны, панурысты. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыбо́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі глыбокі. Страшны замак, цяжкі, грозны. Пара вежаў, як адна, А навокал роў глыбозны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mars

м. грозны выраз твару; суровасць, строгасць;

z ~em na czole — суровы;

robić ~a — рабіць грозны твар; хмурыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

formidable

[ˈfɔrmɪdəbəl]

adj.

1) цяжкі́, склада́ны (зада́ньне, экза́мен)

2) стра́шны, небясьпе́чны, гро́зны (супраці́ўнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акы́ш, выкл.

Выкрык, якім адпуджваюць курэй, птушак. — Акыш! — раптам пачуўся ў сенцах грозны бас дзядзькі Антося. Брыль. — Акыш, каб цябе! — закрычаў дзед на жураўля. Разанаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)