3.каго-што. Сабраць, прыгатаваць усё патрэбнае (разм.).
Н. экспедыцыю.
|| незак.нарыхто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.нарыхто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фераграна́ты
(ад фера- + гранаты)
ферыты натрыю і лантаноідаў якія маюць кубічную структуру мінералу гранату.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
забу́хкаць, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць бухкаць. Забухкалі гранаты, застрачылі кулямёты і аўтаматы, ўдарылі вінтоўкі. Шалёная страляніна злілася ў суцэльны гул.Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́каўка, ‑і, ДМ ‑каўцы, ж.
Разм.іран. Пра лёгкую зброю. — Ат!.. Усё адно карысці мала з гэтай пукаўкі. Рыхтуйце гранаты.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пістале́т, ‑а, М ‑леце, м.
Агнястрэльная зброя з кароткім ствалом для стральбы на кароткую адлегласць. З сабою .. [мужчына] носіць, апрача вінтоўкі, па пісталету ў кожнай кішэні, гранаты.Паслядовіч.
[Фр. pistolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fragmentation
[,frægmenˈteɪʃən]1.
n.
1) распа́д на ча́сткі
2) разры́ў на аско́лкі (бо́мбы, грана́ты)
2.
adj.
аско́лачны (грана́та, бо́мба)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лімо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Сорт ігруш, падобных па сваёй форме на лімон.
2.Разм. Ручная граната, падобная па форме на лімон. Акрамя аўтаматаў, кабураў з наганамі, на паясах — гранаты-лімонкі, пляскатыя нямецкія нажы ў раменных футаралах.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чака́, ‑і, ДМ чацэ, ж.
Дэталь, якая замацоўвае ўзрывальнік ручной гранаты для засцярогі ад нясвоечасовага выбуху. Рыгор узяў паданы Арэшкам канец шнура, прымацаваў яго да чакі ўзрыва[льніка].Краўчанка.І раптам пад ногі .. [фашыстам] паляцела з-за машыны граната. Але не ўварвалася. Яўген, не выцягнуў чаку.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аско́лак, ‑лка, м.
Адколаты ад чаго‑н. кавалак. Асколак каменя, гранаты. □ Даходзяць толькі гукі — выццё снарадаў, скрогат выбухаў, сіпенне асколкаў...Мележ.Сярод лужыны валяліся асколкі цудоўнай Сонінай чарніліцы.Курто.//перан.; чаго. Тое, што захавалася ад мінулага, зніклага. Асколкі старога свету. □ Трухлявая салома і паркан — Далёкае мінуўшчыны асколкі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсу́мак, ‑мка, м.
Невялікая сумка для патронаў, якая носіцца на поясе. Каб не вельмі пакутаваць у маўчанні, шафёр пачаў аглядаць свой карабін, падсумак з абоймай і гранаты.Кулакоўскі.З павязанай галавой, з падсумкам ля пояса і з вінтоўкай у руцэ, грозны і суровы, стаяў.. [Тарыел] наперадзе маўклівай, цеснай грамадкі ўзброеных людзей.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)