Грана́та ’граната’. Запазычанне з рус. грана́та ’тс’, а гэта з ням. Granate ’тс’ (< іт. granata) або непасрэдна з іт. Гл. Фасмер, 1, 452; Шанскі, 1, Г, 159. Ст.-бел. кгранатъ ’граната’ ўзята з польск. granat (< ням. < іт.); гл. Булыка, Запазыч., 151.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

граната; лімонка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Граната энцыклапедычны слоўнік 3/603; 11/464

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

grenade [grəˈneɪd] n. грана́та;

a hand grenade ручна́я грана́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грана́т

‘фруктовае дрэва і плод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грана́т грана́ты
Р. грана́та грана́таў
Д. грана́ту грана́там
В. грана́т грана́ты
Т. грана́там грана́тамі
М. грана́це грана́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

hand grenade [ˈhændgrəˌneɪd]n. ручна́я грана́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

піро́п, ‑у, м.

Каштоўны камень чырвонага колеру, разнавіднасць граната.

[Ад грэч. pȳrōpós — вогнепадобны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімо́нка ж.

1. (сорт груш) лимо́нка;

2. разг. (граната) лимо́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grenade

[grɪˈneɪd]

n.

грана́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hand grenade

ручна́я грана́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)