1. Разарыць, разбурыць. Разграмілі польскія легіянеры Мартынаву хату, павыбівалі вокны.Колас.Дэфензіва разграміла рэдакцыю газеты, а самога паэта і яго таварышаў, што групаваліся вакол гэтай трыбуны, кінула на лаву падсудных.«Полымя».
2. Разбіць, знішчыць у баі, у выніку барацьбы. А ішлі яны [партызаны] граміць варожы гарнізон у Вежанцы. І разграмілі. Бой быў цяжкі.Паўлаў.Не паспелі разграміць Юдзеніча, як з захаду пачалі насоўвацца белагвардзейскія легіёны Пілсудскага.Паслядовіч.//перан. Даказаць ілжывасць, памылковасць чыіх‑н. перакананняў; нанесці ідэйнае паражэнне каму‑н.; разнесці. Вось дык крытык! Ну і смелы! Пачытай — агорне страх. Без аглядак зборнік цэлы Разграміў у пух і прах.Гілевіч.Дзеля хутчэйшага дасягнення .. мэты неабходна было разграміць трацкісцка-зіноўеўскі блок.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fulminate
[ˈfʊlmɪneɪt]1.
v.t
1) грамі́ць(і ў дру́ку)
2) суро́ва га́ніць, крытыкава́ць
2.
v.i.
1) рапто́ўна разьвіва́цца (пра хваро́бу)
2) выбуха́ць
3) грыме́ць і блі́скаць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rozbijać
незак.
1. разбіваць; расколваць;
2. разбіваць; біць; граміць;
3. ставіць; размяшчаць;
4. падзяляць; расколваць; разбіваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)