gradation [grəˈdeɪʃn] n.

1. fml града́цыя

2. дзяле́нне на шкале́

3. ling. чаргава́нне гало́сных, абла́ут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gradatión

f -, -en града́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stúfenfolge

f -, -n паслядо́ўнасць, паво́льнасць, града́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stúfenleiter

f -, -n шкала́, паслядо́ўнасць; града́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stopniowanie

н.

1. паступовасць, паслядоўнасць, градацыя;

2. змяненне па ступенях параўнання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

graduation

[,grædʒuˈeɪʃən]

n.

1) вы́пуск -у m., заканчэ́ньне шко́лы, унівэрсытэ́ту

2) атрыма́ньне або́ нада́ньне навуко́вае ступе́ні

3) цырыманія́л нада́ньня навуко́вае ступе́ні

4) нано́шаньне шкалы́; шкала́ f

5) града́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gradation

[grəˈdeɪʃən]

n.

1) града́цыя f.; паступо́васьць f.; паступо́вы перахо́д

2) pl. перахо́дныя ступе́ні, адце́ньні

3) перахо́д ад аднае́ ступе́ні да друго́е або́ ад аднаго́ ко́леру да друго́га, ценява́ньне

4) чаргава́ньне гало́сных, абля́ўт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Léiter

I

f -, -n

1) ле́скі, драбі́ны

2) эл. правадні́к

3) града́цыя шкалы́

4) муз. га́ма

II

m -s, - кіраўні́к, зага́дчык, нача́льнік, шэф; трэ́нер, інстру́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)