Doctrina est fructus dulcis radicis amarae
Вучонасць ‒ салодкі плод горкага кораня.
Учёность ‒ сладкий плод горького корня.
бел. Без мукі няма навукі. Без мучэння няма вучэння.
рус. Корень учения горек, да плод его сладок. Труд при учении скучен, да плод его вкусен. Без муки нет науки.
фр. La racine du travail est amère mais son fruit est doux (Корень работы горек, но плод его сладок).
англ. All the wisdom you gain you will pay for in pain (За мудрость приходится дорого платить).
нем. Die Wurzel der Wissenschaft ist bitter und so süßer ihre Frucht (Корень науки горький, и тем слаще плод).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
БЯ́ЛІК Хаім Нахман
(9.1.1873, в. Рады на Валыні, Украіна — 4.7.1934),
яўрэйскі паэт. Скончыў Валожынскую (на Беларусі) яўр. духоўную акадэмію. У 1921 пакінуў Расію, жыў у Берліне, з 1924 у Палесціне. Пісаў пераважна на іўрыце, таксама на ідыш. Рэфарматар паэзіі на іўрыце, у якой арганічна спалучаў духоўную і моўную сілу ТаНаХа (Старога запавету), лепшыя дасягненні яўр. сярэдневяковай л-ры, містычную ўзнёсласць кабалістыкі і навацыі еўрап. паэзіі неарамантызму і сімвалізму. Дэбютаваў вершам «Да ластаўкі» (1892). Аўтар цыкла «Песні гневу», у якім заклікаў свой народ да духоўнага абнаўлення, ганьбіў яго за звычку да рабства, прыніжанасць і пакорлівасць. Аўтар паэм «Ззянне» (1901), «Нябожчыкі пустыні» (1902), «Паданне пра пагром» (1904), «Вогненны скрутак» (1905). У 1908—09 разам з І.Х.Раўніцкім склаў анталогію «Агада: Казанні, прытчы, выказванні Талмуда і Мідрашоў у 4-х ч.».
Тв.:
Рус. пер. — Песни и поэмы / Пер. В.Жаботинского. СПб., 1911;
Стихи разных лет / Пер. с иврита;
Город Резни: Поэма / Пер. с идиш // Иностр. Лит. 1990. № 4.
Літ.:
Горький М. О Х.-Н.Бялике;
Ходасевич В. Бялик // Иностр. лит. 1990. № 4.
Г.В.Сініла.
т. 3, с. 397
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
смак (род. сма́ку) м., в разн. знач. вкус; смак;
го́ркі (сало́дкі) с. — го́рький (сла́дкий) вкус;
спрабава́ць на с. — про́бовать на вкус;
◊ дайсці́ да ~ку — почу́вствовать вкус;
увайсці́ ў с., адчу́ць (пачу́ць) с. — войти́ во вкус;
(не) да сма́ку — (не) по вку́су, не по душе́;
працу́е і сма́ку не чу́е — погов. че́рез пень коло́ду (ва́лит)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вкус
1. в разн. знач. смак, род. сма́ку м.;
го́рький, сла́дкий вкус го́ркі, сало́дкі смак;
есть со вку́сом е́сці са сма́кам;
на вкус на смак;
прийти́сь по вку́су прыйсці́ся да сма́ку;
приба́вить со́ли по вку́су даба́віць со́лі на смак;
не по вку́су не да сма́ку;
2. перен. густ, род. гу́сту м.;
челове́к со вку́сом чалаве́к з гу́стам;
одева́ться со вку́сом апрана́цца з гу́стам;
худо́жественный вкус маста́цкі густ;
◊
войти́ во вкус адчу́ць (пачу́ць) смак;
не в его́ вку́се не на яго́ густ, не пад густ яму́;
(прийти́сь) по вку́су (прыйсці́ся) да гу́сту, упадаба́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)