furnace [ˈfɜ:nɪs] n. печ, то́пка; го́ран

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарнавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. горан.

2. у знач. наз. гарнавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Рабочы пры горне.

Г. доменнай печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горн​I (кузнечный) го́ран, -рна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гарно́, горно́ ’горан’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. го́ран.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

горни́ло ср., уст., прям., перен. го́ран, -рна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарні́ла, ‑а, н.

1. Уст. Тое, што і горан (у 1 знач.).

2. Тое, што і горан (у 2 знач.). Бальшавіцкая партыя прайшла праз гарніла першай рускай рэвалюцыі. «ЛіМ». Праз гарніла мук здабыта Наша доля, воля. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мех², ме́ха, мн. мяхі́ і мяхо́ў, м.

1. Прыстасаванне са скуры для нагнятання паветра ў горан у кавальскай справе, а таксама для прывядзення ў дзеянне некаторых музычных інструментаў.

2. У фатаграфіі: святлонепранікальная частка фатаграфічнай камеры, падобная на гармонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schmíedeofen

m -s, -öfen кузне́чны го́ран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

furnace

[ˈfɜ:rnɪs]

n.

1) го́ран -на m., плаві́льная печ

2) печ для аграва́ньня, то́пка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Féuerherd

m -(e)s, -e ача́г; го́ран; перан. ача́г пажа́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)