głośny

głośn|y

1. які вымаўляецца ўслых;

2. гучны; моцны; голасны;

~y śmiech — гучны смех;

3. гучны; вядомы; нашумелы;

~a aktorka — вядомая артыстка;

~a sprawa — гучная справа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

peal

[pi:l]

1.

n.

1) перака́т -у m.; вы́бух -у m.

a peal of thunder — перака́т гро́му

peals of laughter — вы́бухі сьме́ху

2) го́ласны звон звано́ў, перазво́н -у m.

3) падбо́р звано́ў

2.

v.

звані́ць (трыво́гу, ра́дасьць), абвяшча́ць зво́нам звано́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hoot

[hu:t]

1.

n.

1) крык савы́

2) го́ласны крык

3) дро́бязь f.

2.

v.i.

1) крыча́ць (пра саву́)

2) гусьці́, гудзе́ць (пра гудо́к, сырэ́ну)

3) нездаво́лена крыча́ць, выкры́кваць

4) трубі́ць, сыгна́ліць кля́ксанам машы́ны

3.

v.t.

высьві́стваць, зганя́ць кры́камі з трыбу́ны

I don’t give a hoot — Я і ня дба́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)