Праяты́рыць ’прайграць грошы’ (Нас.). Магчыма, слова ўтворана на беларускай глебе ад польск. tyrać, terać ’губіць, знішчаць; траціць (час, годы і да т. п.)’ з дапамогай прыставак пра- і а‑ (гл. a2) з інтэрвакальным ‑j‑. Няясна, ці адносіцца сюды ж рус. паўн. проты́рить, проты́ркаць ’прагуляць, прамантачыць’. Магчыма, апошняе да ты́ркаць, то́ркаць. Хутчэй за ўсё, да гукапераймальнага тырр, параўн.: грошы тырръ, и покацились (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запо́мніцца сов. запо́мниться, запечатле́ться;

~ніліся вае́нныя гады́ на ўсё жыццё — запо́мнились (запечатле́лись) вое́нные го́ды на всю жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлапе́цкі

1. ма́льчиковый, для ма́льчиков;

~кія чараві́кі — ма́льчиковые боти́нки; боти́нки для ма́льчиков;

2. о́троческий;

~кія гады́о́троческие го́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскуда́хтацца, ‑хчуся, ‑хчашся, ‑хчацца; зак.

1. Пачаць кудахтаць моцна і доўга (пра курэй).

2. перан. Разм. Раскрычацца без толку, без прычыны. [Нічыпар:] — Толькі ж не я збег ад цябе, а ты. Дык чаго ты раскудахталася годы? Асіпенка. — Раскудахталіся! — раптам раззлаваўся Хамутоўскі. — У ступі ды ўступі. Сам ведаю, што рабіць. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́лгий до́ўгі;

до́лгая пе́сня до́ўгая пе́сня;

до́лгие го́ды до́ўгія гады́;

откла́дывать в до́лгий я́щик адкла́дваць у до́ўгую скры́нку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбудава́цца сов., разг. расши́риться, разрасти́сь (строясь);

за апо́шнія гады́ Мінск ве́льмі ~ва́ўся — за после́дние го́ды Минск весьма́ разро́сся (расши́рился)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасерабры́ць сов.

1. посеребри́ть, вы́серебрить;

2. (сделать серебристым) посеребри́ть;

і́ней ~ры́ў дрэ́выи́ней посеребри́л дере́вья;

гады́ы́лі галаву́го́ды посеребри́ли го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́дзень, ‑дня; мн. будні, ‑дняў; м.

1. Будны, не святочны дзень. Ці то ў будзень, ці то ў свята, Як адчыніш толькі дзверы — У каго які занятак, Можна ведаць па кватэры. Непачаловіч.

2. перан. Штодзённае жыццё. Працоўныя будні. □ Мы ідзём з пуцёўкаю райкома праз гарачыя крутыя годы ў камунізма будзень, як дадому. Вялюгін. Не выгрызе сцежкі Асенняя злосць, Дзе творыцца новы І радасны будзень. Хадыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыстата́, ‑ы, ДМ ‑стаце, ж.

Уласцівасць і стан чыстага (у 1, 4, 5, 6, 7, 8 і 9 знач.). Чыстага мовы. □ Першае, што кінулася Пракопу ў вочы, быў узорны парадак і чыстата на дварэ і каля будынкаў. Колас. Маўчала [асака] над чыстатой вады. Чорны. Цвёрда і настойліва ажыццяўляючы ленінскую знешнюю палітыку, Камуністычная партыя і Савецкі ўрад паслядоўна адстойваюць чыстату яе прынцыпаў. «Звязда». «Пранясі праз годы чыстату юнацтва, запал, нязгасную прагу да ведаў». Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переноси́ться несов.

1. (к перенести́сь) перано́сіцца;

я мы́сленно переноси́лся в де́тские го́ды я ў ду́мках перано́сіўся ў дзіця́чыя гады́;

2. страд. перано́сіцца; см. переноси́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)