Verbum

мінулаго́дні, -яя, -яе.

Які мае адносіны да мінулага года, зроблены, праведзены ў мінулым годзе.

М. фестываль.

паняве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Сумненне, страта веры.

Годзе жыць у паняверцы!

расхны́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць плакаць, выказваючы незадаволенасць кім-, чым-н.

Ну, годзе вам, расхныкаліся.

зарадзі́ць³, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ро́дзіць; зак. (разм.).

Урадзіць, даць багаты ураджай.

Бульба ў гэтым годзе зарадзіла.

першаго́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

1. Салдат ці матрос першага года службы.

2. Маладая жывёліна на першым годзе жыцця.

су́дна-год, -а, М су́дна-го́дзе, мн. су́дна-гады́, су́дна-гадо́ў, м. (спец.).

Адзінка рабочага часу судна¹, якая вылічваецца работай, што выконваецца суднам¹ за адзін год плавання.

ну¹, выкл.

Ужыв. пры падахвочванні да якога-н. дзеяння, а таксама пры здзіўленні, абурэнні, пагрозе і іншых пачуццях.

Ну, расказвай!

Ну, годзе ўжо спаць.

Ну і надвор’е ж сёння!

Ну, помні!

стоп.

1. выкл. Ужыв. як каманда: стой, спыніся!; як загад у значэнні: хопіць, даволі, годзе!

С.!

Прыехалі.

2. у знач. нязм. наз. Назва сігналу для прыпынку транспарту.

Сігнал с.

Знак с.