гли́няный гліня́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апе́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Каменны або гліняны падмурак печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддо́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падстаўка або падсцілка пад што-н.

Гліняны п.

П. пад кветкавы вазон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

черепяно́й и черепя́ный (глиняный) гліня́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарла́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Гліняны гладыш з вузкім горлам для малака.

|| памянш. гарла́чык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. гарла́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апе́чак, ‑чка, м.

Каменны ці гліняны падмурак печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stoneware [ˈstəʊnweə] n. гліня́ны по́суд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

earthenware [ˈɜ:θnweə] n. гліня́ны по́суд; кера́міка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скуде́льный уст.

1. гліня́ны;

2. (бренный) перен. тле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жбан, ‑а, м.

Абл. Збан. Стаіць з вадой гліняны жбан, Мігціць газоўка слепавата. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)