германская

пфе́ніг, ‑а, м.

Германская дробная манета, адна сотая частка маркі.

[Ням. Pfennig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры германскіх народаў; германская філалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГДР гіст. (Германская Дэмакратычная Рэспубліка) Deutsche Demokratische Republik (DDR)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

герма́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	герма́нскі	герма́нская	герма́нскае	герма́нскія
Р.	герма́нскага	герма́нскай герма́нскае	герма́нскага	герма́нскіх
Д.	герма́нскаму	герма́нскай	герма́нскаму	герма́нскім
В.	герма́нскі (неадуш.) герма́нскага (адуш.)	герма́нскую	герма́нскае	герма́нскія (неадуш.) герма́нскіх (адуш.)
Т.	герма́нскім	герма́нскай герма́нскаю	герма́нскім	герма́нскімі
М.	герма́нскім	герма́нскай	герма́нскім	герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Germanístik

f - філ. германі́стыка, герма́нская філало́гія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

герма́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да германцаў (у 1 знач.). Германскія мовы. Германскія плямёны.

2. Які мае адносіны да Германіі, германцаў (у 2 знач.); нямецкі. Германская дзяржава. Германскія кайзераўскія войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пфе́ніг

(ням. Pfennig)

германская дробная манета, роўная 1/100 маркі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэйх

(ням. Reich = дзяржава, імперыя);

Трэці рэйх — германская імперыя, гітлераўская Германія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

DDR

= Deutsche Demokratische Republik – гіст. Германская Дэмакратычная Рэспубліка (ГДР)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

іта́ла-герма́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іта́ла-герма́нскі	іта́ла-герма́нская	іта́ла-герма́нскае	іта́ла-герма́нскія
Р.	іта́ла-герма́нскага	іта́ла-герма́нскай іта́ла-герма́нскае	іта́ла-герма́нскага	іта́ла-герма́нскіх
Д.	іта́ла-герма́нскаму	іта́ла-герма́нскай	іта́ла-герма́нскаму	іта́ла-герма́нскім
В.	іта́ла-герма́нскі (неадуш.) іта́ла-герма́нскага (адуш.)	іта́ла-герма́нскую	іта́ла-герма́нскае	іта́ла-герма́нскія (неадуш.) іта́ла-герма́нскіх (адуш.)
Т.	іта́ла-герма́нскім	іта́ла-герма́нскай іта́ла-герма́нскаю	іта́ла-герма́нскім	іта́ла-герма́нскімі
М.	іта́ла-герма́нскім	іта́ла-герма́нскай	іта́ла-герма́нскім	іта́ла-герма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum