гва́рдыя

(польск. gwardia, ад іт. guardia)

1) лепшая, адборная частка войска;

2) асобыя фарміраванні для вайсковых або паліцэйскіх мэт у некаторых краінах;

3) перан. выпрабаваная частка якой-н. сацыяльнай групы, грамадскай арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Гва́рдыя ’гвардыя’ (БРС). Ст.-бел. гвардия, гвардея (Булыка, Запазыч.). Рус. гва́рдия, укр. гва́рдія. Ва ўсх.-слав. мовах гэта запазычанне з польск. gwardia (а гэта з іт. guardia). Гл. Слаўскі, 1, 383; Фасмер, 1, 398; падрабязна Шанскі, 1, Г, 41. Бел. гвардзе́ец, гвардзейскі новыя запазычанні з рус. (у рус. мове гэтыя словы з’явіліся ў другой палавіне XVIII ст., гл. Шанскі, 1, Г, 40–41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лейб-гва́рдыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. лейб-гва́рдыя
Р. лейб-гва́рдыі
Д. лейб-гва́рдыі
В. лейб-гва́рдыю
Т. лейб-гва́рдыяй
лейб-гва́рдыяю
М. лейб-гва́рдыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лейб-гва́рдыя ж., ист. лейб-гва́рдия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нацыянальная гвардыя (Венгрыя) 9/232

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нацыянальная гвардыя (Францыя) 10/629

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лейб-гва́рдыя, ‑і, ж.

Прывілеяванае войска ў шэрагу манархічных дзяржаў (першапачаткова — ахова манарха).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Жалезная гвардыя»

т. 6, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лейб-гвардыя

т. 9, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Маладая гвардыя»

т. 9, с. 550

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)