гафтава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад гафтаваць.
2. у знач. прым. Упрыгожаны гафтам; вышываны, вышыты. Гафтаваная хустка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гафт ’вышыўка’ (БРС, Бяльк.), гафтава́ць ’вышываць’ (БРС, Нас.). Гл. гаптаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
haftować
незак.
1. гафтаваць; вышываць;
2. разм. ванітаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Гаптава́ць ’вышываць’ (Шат.), гафтаваць. Ст.-бел. гафтовати (гл. Булыка, Запазыч., 80: пад гафтъ). Укр. гафтува́ти, гаптува́ти (з XVI ст.). Запазычанне з польск. haftować ’тс’, а гэта з с.-в.-ням. heften, ням. heften. Гл. Слаўскі, 1, 390–391.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)